“Uzlaşmazlık Zaptı” Şovuyla Sınıfta Kalan Liderlik

Sendikaların temel görevi, işçilerin haklarını savunmak ve refahlarını artırmak için çaba göstermektir.

Ancak, işverenle uzlaşmaya varılamayan bir noktada, işçilerin haklı mücadele azmi yerine, bir tür “gösteri” havası yaratılması ciddi bir tepkiye neden olmuştur.

Türk Metal Sendikası’nın 2 Nolu Şube Başkanı Altan Kalfa’nın, uzlaşmazlık zaptını işçilere zafer gibi sunarak onları göbek havasıyla oynatması, işçilerin büyük tepkisiyle karşılanmıştır.

Kalfa’nın Tutumu İşçiler Tarafından Neden Eleştiriliyor?

İşçilerden alınan geri bildirimlere göre bu davranış şu nedenlerle eleştiriliyor:

1. Ciddiyet Eksikliği:

Uzlaşmazlık zaptı, işçi ve işveren arasındaki anlaşmazlığın resmiyete dökülmesi ve mücadelenin daha ileri bir aşamaya taşınması anlamına gelir.

Bu aşama, grev veya diğer yasal mücadele yöntemlerine zemin hazırlar. Ancak, böylesine ciddi bir durumun kutlama havasında ele alınması, işçilerin haklı taleplerine gölge düşürmüş, mücadelenin ciddiyetini hafifletmiştir.

2. İşçilerin Duygularına Uzak:

İşçiler, genellikle ekonomik zorluklarla mücadele ederken sendikadan kararlı, ciddi ve sonuç odaklı bir liderlik bekler.

Kalfa’nın bu tutumu, işçilerin sorunlarını küçümsediği algısını yaratmış ve hayal kırıklığına yol açmıştır.

3. Sendikanın İtibarı:

Sendika liderlerinin bu tarz hafif tavırları, sendikaların toplum nezdindeki güvenilirliğini zedeleyebilir.

Sendika liderlerinden beklenen, işçilerin haklarını savunurken güçlü, ilkeli ve sorumlu bir duruş sergilemektir.

Kim Dur Diyecek?

1. İşçiler:

İşçilerin, sendika yönetiminden hesap sorması ve liderlerinden daha sorumlu bir yaklaşım talep etmesi gerekiyor. Sendikalar, üyelerinin çıkarlarını savunmak için vardır ve üyelerinin eleştirileri doğrultusunda hareket etmelidir.

2. Sendika Yönetimi:

Eğer sendika yönetimi, bu tür davranışların kuruma zarar verdiğini fark ederse, liderlik kadrosunda değişikliklere gitmek veya daha sorumlu bir yaklaşımı teşvik etmek gibi adımlar atmalıdır.

3. Kamuoyu ve Medya:

İşçi haklarını savunan sivil toplum örgütleri ve medya, bu tarz olaylara dikkat çekerek sendika liderlerine görev ve sorumluluklarını hatırlatabilir.

Sonuç: Lider Gibi Davranmak Yerine Çırak Gibi Davranmak

Altan Kalfa’nın, uzlaşmazlık zaptını bir zafer gibi sunarak işçileri göbek havasıyla eğlendirme çabası, işçi lideri gibi davranmak yerine, bir çırak gibi davranarak sınıfta kaldığını göstermiştir. Sendikaların ve liderlerinin temel misyonuna aykırı bu görüntü, işçilerin mücadelesine zarar veren bir tavırdır.

Sonuç olarak, işçilerin sorunlarına kayıtsız kalan, hatta onları hafife alan herkes, işçilerin mutsuzluğundan sorumludur.

Liderlerin, sorumluluk bilinciyle hareket etmeleri, işçilerin haklı taleplerine gölge düşürmek yerine onları güçlendirecek adımlar atmaları gerekir.

Sendika, işçinin sesi ve umudu olmalıdır; hayal kırıklığı değil.