BAŞARIYI DEĞİL, BİRLİĞİ YIKTINIZ!
Bir Ereğli Sevdalısının Kaleminden…
Kdz. Ereğli Belediyespor, sahada belki yenilgi almıyor…
Ama ne yazık ki birlik duygusunu kaybetmeye başladı.
Bu şehir, yıllardır özlemini duyduğu başarıyı nihayet yaşadı;
çünkü o başarı sadece futbolla değil, bir aile olabilme ruhuyla geldi.
Geçtiğimiz yıl bu takım gerçekten bir aileydi.
Aynı lojmanda kalan futbolcular, birlikte yemek yiyen, birlikte inanan,
birlikte ter döken bir topluluktu.
O ruh, o kenetlenme bu takımı amatör ligden 3. lige taşıdı.
Bu başarı tesadüf değildi.
Ve o başarıya imza atanlar arasında,
gecesini gündüzüne katan, evinden çok kulüpte kalan,
Ereğli’nin adını yeniden profesyonel lige yazdıran Akın Başkan ve ekibi vardı.
Cebinden harcayan, alın terini sahaya taşıyan bir yönetim anlayışı…
Ama ne yazık ki, bugün o yönetime bir teşekkür bile çok görülüyor.
Bir plaket bile verilmedi.
Bir “teşekkür yemeği” bile düzenlenmedi.
Telefonlar çalmadı — çaldığında da sadece “para lazım” denilmek için arandı.
Bu mudur vefa?
Bu mudur Ereğli’ye hizmet anlayışı?
Sorun bakalım:
Yeni yönetim, o şampiyonluğu yaşatan insanlara bir “teşekkür” borcunu yerine getirdi mi?
O gün “biz” diyenler, bugün neden görmezden geliniyor?
Ve şimdi aynı vefasızlık, takımı sahada yeniden dirilten Gökmen Başoğlu ve yardımcısına yapılıyor.
Bu şehir onları, başarıdan başarıya koşarken tanıdı.
Amatör ligden 3. lige taşıyan, bu sezon da 6 maçta yenilmeden yola devam eden bir teknik kadroydu onlar.
Ama ne oldu?
Bir satırlık açıklamayla gönderildiler.
Ne teşekkür, ne gerekçe…
Oysa asıl yenilgi, sahada değil;
vefasızlıkta, hafızasızlıkta yaşanıyor.
Bugün konuşulan iddialar da ayrı bir düşündürücü tabloyu gösteriyor:
Geçen sene aynı çatı altında, aynı lojmanda kalan futbolcuların bu yıl
ayrı evlerde, garsoniyerlerde yaşamaya başladığı söyleniyor.
Doğruysa bu, sadece konut düzeniyle ilgili değil;
birlik ve beraberlik ruhunun dağıldığının da göstergesidir.
Bir futbol takımı, soyunma odasında değil,
aynı çatı altında inançla yaşarken şampiyon olur.
Ama siz, o çatıyı kendi ellerinizle yıktınız.
Yenilmeyen bir takımı, yenilmiş bir idari anlayışla yönetirseniz,
skor tabelası değil, vicdanlar sizi yazar.
Bugün karar sizin olabilir,
ama yarın tarih yazacak:
Kimin gerçekten Ereğli için çalıştığını,
kimin ise Ereğli’nin emeğini heba ettiğini…
Ve ne acıdır ki,
tüm bu satırlar adı “Şehit Vefa Karakurdu Stadyumu” olan bir stattan yazılıyor.
Ereğli’nin şehit evladının adı bu stadyumda yaşıyor.
Ama soruyorum:
Bu şehirde “vefa” sadece tabelada mı kaldı?
#EreğliSevdası #KdzEreğliBelediyespor #GökmenBaşoğlu #AkınKatıBaşkan #VefaKarakurdu #VefaNerede #BirliktenKuvvetDoğar #EreğliRuhu
Uzun bir emeğin, inancın ve azmin sonunda 3. Lig kapıları bize açıldı. Bu başarı, sadece bir sezonun değil; yılların çalışmasının, alın terinin ve birlikte atılan adımların bir ödülüdür.
Artık yeni bir sahnedeyiz. Rakipler güçlü, tempo yüksek, mücadele sert… Ama biz de bu ligin ruhuna hazırız. İlk hedefimiz net: Bu ligde kalıcı olmak.
Sadece bir sezonluk misafir değil, yıllarca adından söz ettiren bir kulüp olmanın temelini atmak istiyoruz.
Bu yolculukta her maç bir tecrübe, her puan bir kazanımdır. Belki zorlu anlar olacak ama biz, pes etmeyen bir ruhun temsilcisiyiz.
Takım olarak, taraftarımızla birlikte, her maçta bu formanın hakkını vereceğiz. Şurası bir gerçek Yola çıktıklarını, yolda bulduklarına değişirsen; hem yolunu kaybedersin, hem dostunu 25 yıl aradan sonra 3 lige sizleri taşıyan Gökmen hoca ve Ali abiyi çok arayacaksınız not edin bu yazıyı …